principe

#1 Toets de levensvatbaarheid van je idee

~ 90% van de ideeën is dat niet ~

Nieuwe ideeën hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht. Ze zijn ware verleiders. Een leuk, fris idee laat niemand onberoerd. Het geeft zin, energie en inspirerende gespreksstof. Wat zou het geweldig zijn als we met dit productidee financieel binnenlopen? Hoe heerlijk lijkt het om een Bed & Breakfast te beginnen in de Bourgogne? Het verleidingsproces van leuke ideeën leidt tot slordige besluitvorming.

Binnen organisaties gaat heel veel geld, energie en menselijk potentieel verloren aan de realisatie van ideeën die op voorhand niet levensvatbaar zijn. Dat geldt in mijn ogen voor 90% van de ideeën.

Er wordt heel hard gewerkt aan plannen, producten, procedures en projecten, maar ze komen vaak niet tot bloei. Het worden slepende kwesties, energielekken en hoofdpijndossiers. Waarom lukt het niet om bepaalde ideeën tot leven te wekken? Simpelweg, omdat het leven er niet in zit! Als ideeëndokter stel ik vele diagnoses, maar dit is de meest voorkomende: dit idee zegt nee.

Wat bepaalt de levensvatbaarheid? Kijk goed naar de ontstaansgrond van een nieuw idee, strategie of veranderplan. Binnen organisaties is het meeste bedacht. Veel dat voortkomt uit een wereld van woorden ~ die mentaal en verbaal gedreven is ~ heeft een lage levensverwachting. Bedacht maakt verdacht.

Kansrijke ideeën komen uit een andere laag. Je hebt een ingeving. Een vonk ontsteekt je innerlijk vuur. Je wordt verrast door een helder weten. Opeens zie je het voor je. Intuïtief weet je wat je te doen staat. Dit is de pulsatie van het leven. Ideeën uit deze voedingsbodem hebben kiemkracht en zeggingskracht van zichzelf. Afstemmen op deze ontstaansgrond verhoogt de succesratio aanzienlijk, want deze ideeën hebben de wind in de zeilen.

Waar komen jouw ideeën vandaan?

Lees ook:
Gloeilampen in je hoofd
“De noten zoeken mij”
De mens als vroedvrouw van de vorm