Er is niets en dan plotseling is er iets. Heb jij er weleens bij stilgestaan hoe wonderbaarlijk dat is? Een schilder zit voor zijn witte doek en enkele uren later is er een prachtig kunstwerk. Een patissier staat vroeg in de ochtend bij zijn lege werkbank en als de winkel opengaat zijn er overheerlijk taartjes. De aannemer loopt over de verlaten bouwkavel en na een jaar staat er een huis. Mijn Word-document bevatte enkele minuten geleden nog geen enkel woord en nu zijn er zinnen die jij leest.
De beweging van vonk naar vorm herbergt een groot mysterie. Mijn hele leven lang ben ik al gefascineerd door het raakpunt van de vormeloze dimensie en de vormenwereld. Het is de grensovergang van ontastbare ideeën, visioenen en ingevingen naar vormuitingen, die tastbaar, eetbaar, voelbaar, aaibaar en grijpbaar zijn. Naast de natuurlijke fenomenen die op aarde verschijnen in vorm ~ beuk, bever, berg en beek ~ is de mens het enige wezen dat vanuit bewustzijn kan scheppen en de aarde verrijkt. We zijn niet alleen schepsel, maar ook medeschepper.
De mens als vroedvrouw van de vorm. En het overdrachtspunt van vonk naar vorm bevindt zich in ons. Het voelt voor mij alsof we daar het Heilige der Heiligen* betreden. Het besef dat we bemiddelaar zijn tussen de kosmische dimensie** en de aardse dimensie roept bij mij eerbied en blijheid op.
Het is niet willekeurig wat en hoe je iets maakt. “Want als je met onverschilligheid brood bakt bak je een bitter brood dat slechts ten dele de honger stilt” zo zegt Kahlil Gibran. Wat is in dit licht onze opgave als bemiddelaar? Als je iets in de wereld wilt zetten doe het dan in afstemming met je binnenwereld. Alleen daar kun je het Heilige der Heiligen binnengaan om te ontdekken wat er onder jouw handen vorm wil krijgen.
Noten
*Het Heilige der Heiligen is in de Hebreeuwse Bijbel de plaats waar de Ark van het Verbond was geplaatst in de tempel. Het Heilige der Heiligen, kubusvormig en afgescheiden door een gordijn of voorhang van de rest van de tempel mocht slechts een keer per jaar bezocht worden door de hogepriester.
In het christendom heeft Christus symbolisch de voorhang verwijderd door zijn zoenoffer aan het kruis zodat iedereen volgens deze visie toegang krijgt tot het Heilige der Heiligen en tot God kan naderen. De evangeliën van Mattheüs, Marcus en Lucas melden dat, op het moment van het sterven van Jezus aan het kruis, het voorhangsel van de tempel scheurde. Dit is bijzonder, omdat het voorhangsel iets heiligs was en zeker niet door mensen doorgescheurd zou worden. Mattheus en Marcus schrijven zelfs dat het voorhangsel van boven tot onder scheurde, wat zou kunnen wijzen op Goddelijk ingrijpen. Door het sterven van Jezus werd het Heilige der Heiligen voor de mens toegankelijk.
Bron: Wikipedea.
**De kosmische dimensie heeft binnen en buiten de wetenschap al uiteenlopende namen gekregen: impliciete orde, verenigd veld, holoveld, hyperruimte, nu-ether, et cetera. Het wordt algemeen beschouwd als de oergrond die alle dingen voortbrengt, maar ook weer de uiteindelijke bestemming is. Deze dimensie wordt buiten tijd en ruimte geplaatst. Het doordringt de vormenwereld, waarin tijd en ruimte juist wel bepalende factoren zijn. De mens beweegt zich dus niet alleen in de vormenwereld, maar kan zich ook (al dan niet op basis van een bepaalde meditatieve beoefening) begeven in de kosmische dimensie. Dit vermogen maakt hem tot bemiddelaar tussen de vormeloze dimensie en de vormenwereld.
Er is niets en dan plotseling is er iets. Heb jij er weleens bij stilgestaan hoe wonderbaarlijk dat is? Een schilder zit voor zijn witte doek en enkele uren later is er een prachtig kunstwerk. Een patissier staat vroeg in de ochtend bij zijn lege werkbank en als de winkel opengaat zijn er overheerlijk taartjes. De aannemer loopt over de verlaten bouwkavel en na een jaar staat er een huis. Mijn Word-document bevatte enkele minuten geleden nog geen enkel woord en nu zijn er zinnen die jij leest.
De beweging van vonk naar vorm herbergt een groot mysterie. Mijn hele leven lang ben ik al gefascineerd door het raakpunt van de vormeloze dimensie en de vormenwereld. Het is de grensovergang van ontastbare ideeën, visioenen en ingevingen naar vormuitingen, die tastbaar, eetbaar, voelbaar, aaibaar en grijpbaar zijn. Naast de natuurlijke fenomenen die op aarde verschijnen in vorm ~ beuk, bever, berg en beek ~ is de mens het enige wezen dat vanuit bewustzijn kan scheppen en de aarde verrijkt. We zijn niet alleen schepsel, maar ook medeschepper.
De mens als vroedvrouw van de vorm. En het overdrachtspunt van vonk naar vorm bevindt zich in ons. Het voelt voor mij alsof we daar het Heilige der Heiligen* betreden. Het besef dat we bemiddelaar zijn tussen de kosmische dimensie** en de aardse dimensie roept bij mij eerbied en blijheid op.
Het is niet willekeurig wat en hoe je iets maakt. “Want als je met onverschilligheid brood bakt bak je een bitter brood dat slechts ten dele de honger stilt” zo zegt Kahlil Gibran. Wat is in dit licht onze opgave als bemiddelaar? Als je iets in de wereld wilt zetten doe het dan in afstemming met je binnenwereld. Alleen daar kun je het Heilige der Heiligen binnengaan om te ontdekken wat er onder jouw handen vorm wil krijgen.
Noten
*Het Heilige der Heiligen is in de Hebreeuwse Bijbel de plaats waar de Ark van het Verbond was geplaatst in de tempel. Het Heilige der Heiligen, kubusvormig en afgescheiden door een gordijn of voorhang van de rest van de tempel mocht slechts een keer per jaar bezocht worden door de hogepriester.
In het christendom heeft Christus symbolisch de voorhang verwijderd door zijn zoenoffer aan het kruis zodat iedereen volgens deze visie toegang krijgt tot het Heilige der Heiligen en tot God kan naderen. De evangeliën van Mattheüs, Marcus en Lucas melden dat, op het moment van het sterven van Jezus aan het kruis, het voorhangsel van de tempel scheurde. Dit is bijzonder, omdat het voorhangsel iets heiligs was en zeker niet door mensen doorgescheurd zou worden. Mattheus en Marcus schrijven zelfs dat het voorhangsel van boven tot onder scheurde, wat zou kunnen wijzen op Goddelijk ingrijpen. Door het sterven van Jezus werd het Heilige der Heiligen voor de mens toegankelijk.
Bron: Wikipedea.
**De kosmische dimensie heeft binnen en buiten de wetenschap al uiteenlopende namen gekregen: impliciete orde, verenigd veld, holoveld, hyperruimte, nu-ether, et cetera. Het wordt algemeen beschouwd als de oergrond die alle dingen voortbrengt, maar ook weer de uiteindelijke bestemming is. Deze dimensie wordt buiten tijd en ruimte geplaatst. Het doordringt de vormenwereld, waarin tijd en ruimte juist wel bepalende factoren zijn. De mens beweegt zich dus niet alleen in de vormenwereld, maar kan zich ook (al dan niet op basis van een bepaalde meditatieve beoefening) begeven in de kosmische dimensie. Dit vermogen maakt hem tot bemiddelaar tussen de vormeloze dimensie en de vormenwereld.