~ vechten tegen gedoe, veroorzaakt nog meer gedoe ~
De geboorte van een nieuw idee geeft een energy boost die aanstekelijk werkt. Collega’s haken aan en de stemming is verwachtingsvol. We weten echter dat er in de beweging van inspiratie naar realisatie vroeg of laat GEDOE ontstaat. De energie zakt in, collega’s haken af, de stemming wordt matter en mopperiger. Van de oorspronkelijke sprankeling is weinig meer te bespeuren. Het project wordt een slepende kwestie.
Het kerkhof van de onvoltooide ideeën is groot. Veel projecten stranden halverwege en sterven een stille dood. Een product waar je na een spetterende introductie nooit meer iets van hoort. Jouw poging om een boek te schrijven haalde net hoofdstuk drie.
Zo ziet het patroon eruit *:
Projecten zitten vaak vast in het Project Plateau. In deze moeizame en gure fase van de realisatie hebben mensen verschillende reactiepatronen: ontsnappen door een nieuw idee te omarmen, tegen de klippen op blijven duwen en trekken aan het oorspronkelijke plan of bij de pakken neerzitten en moegestreden klagen. Welke neiging heb jij als er een steentje in je laars zit? En jouw team? Glimlach met compassie en kom in actie.
Maak een pas op de plaats als het niet lekker loopt. Keer je laars om en onderzoek het steentje. Doorgaans reageren we meer op het gevoel dat het steentje veroorzaakt, dan op het steentje zelf. Da’s jammer, want het heeft ons iets te vertellen. Als je goed luistert wordt het irritante steentje een nuttige bouwsteen voor een succesvol vervolg.
Maak alles waar je tegenaan loopt onderdeel van het creatieproces. Reflectie in actie zet de boel altijd weer in beweging. Hoe ga jij om met steentjes?
*Scott Belsky in ‘Making ideas Happen’
Lees ook:
• Van fixatie naar focus
• A perfect mess
~ vechten tegen gedoe, veroorzaakt nog meer gedoe ~
De geboorte van een nieuw idee geeft een energy boost die aanstekelijk werkt. Collega’s haken aan en de stemming is verwachtingsvol. We weten echter dat er in de beweging van inspiratie naar realisatie vroeg of laat GEDOE ontstaat. De energie zakt in, collega’s haken af, de stemming wordt matter en mopperiger. Van de oorspronkelijke sprankeling is weinig meer te bespeuren. Het project wordt een slepende kwestie.
Het kerkhof van de onvoltooide ideeën is groot. Veel projecten stranden halverwege en sterven een stille dood. Een product waar je na een spetterende introductie nooit meer iets van hoort. Jouw poging om een boek te schrijven haalde net hoofdstuk drie.
Zo ziet het patroon eruit *:
Projecten zitten vaak vast in het Project Plateau. In deze moeizame en gure fase van de realisatie hebben mensen verschillende reactiepatronen: ontsnappen door een nieuw idee te omarmen, tegen de klippen op blijven duwen en trekken aan het oorspronkelijke plan of bij de pakken neerzitten en moegestreden klagen. Welke neiging heb jij als er een steentje in je laars zit? En jouw team? Glimlach met compassie en kom in actie.
Maak een pas op de plaats als het niet lekker loopt. Keer je laars om en onderzoek het steentje. Doorgaans reageren we meer op het gevoel dat het steentje veroorzaakt, dan op het steentje zelf. Da’s jammer, want het heeft ons iets te vertellen. Als je goed luistert wordt het irritante steentje een nuttige bouwsteen voor een succesvol vervolg.
Maak alles waar je tegenaan loopt onderdeel van het creatieproces. Reflectie in actie zet de boel altijd weer in beweging. Hoe ga jij om met steentjes?
*Scott Belsky in ‘Making ideas Happen’
Lees ook:
• Van fixatie naar focus
• A perfect mess